این هیدروژل مبتنی بر کربوهیدرات گیاهی یا همان پکتین است که با استفاده از روش های مهندسی زیستی طراحی شده است. هدف اصلی طراحی این هیدروژل، استفاده برای احیای بافت عصبی بعد از برداشتن تومورهای مغزی و یا سایر آسیب های ناشی از تروما و بیماری های مخرب عصبی است که منجر به از دست رفتن فعالیت سلولی می شود.

هم چنین به عقیده محققین، این هیدروژل مبتنی بر پکتین با ساختار شیمیایی که دارد می تواند پتانسیل سلول های بنیادی عصبی را حفظ کرده و موجب حفظ بنیادینگی آن ها شده و زنده مانی آن ها را نیز تضمین کند. به عقیده محققین این هیدروژل می تواند برای بارگیری و انتقال داروهای ضد سرطانی استفاده شود  به نحوی که با استفاده از این هیدروژل ناحیه ای که تومور از آن قسمت برداشته شده است  را پر کرده و داروهای موجود در آن مانع از رشد مجدد سلول های باقی مانده می شوند. هم چنین این هیدروژل می تواند با پروتئین ها یا ترکیباتی که رشد سلول های بنیادی و یا سلول های موجود در بافت را تحریک می کنند بارگیری شود و موجب ترمیم ناحیه آسیب دیده گردد.

Reference:https://www.eurekalert.org/pub_releases/2020-08/fefu-fsp081320.php